Dag 31 Weer thuis

Vrijdag 2 december

Na een lange, vermoeiende reis zijn we weer in Zierikzee. Was het gisteren in Cairns om 11 uur nog 32 graden, vanochtend stapten we met 6 graden en regen op Schiphol in de auto.
Gisterochtend Thijs en Marjolein in het centrum van Cairns (bij de boulevard) afgezet. Zij pakken daar vandaag de bus naar Mission Beach. We hebben nog tijd om een kopje koffie te drinken. We zoeken een plekje in de schaduw want het is al weer erg warm. Thijs en Marjolein zullen nog flink zweten met hun backpack op de rug. Gelukkig is er airco in de bus.

We vinden een heerlijk terrasje in de schaduw en hebben zicht op het mooie stadszwembad, direct aan de boulevard. Dit zwembad met ligweide is gratis toegankelijk omdat er hier niet op het strand gezwommen kan/mag worden. Thijs en Marjolein moeten nog een paar uurtjes wachten maar dat is hier geen straf.
Er staan hier al de nodige kerstbomen maar daar zijn wij met deze temperaturen niet echt al voor in de stemming.

Wij rijden na de koffie en het afscheid nemen naar het vliegveld. Cairns is een wat grotere stad maar verkeersdrukte is er nauwelijks. We leveren de auto in en verkleden ons op het vliegveld. Toch maar de lange broek aan, dichte schoenen en een sweater bij de hand voor in het vliegtuig en op Schiphol.
Inchecken gaat snel. We zitten allebei nog ruim onder de bagagelimiet van 20 kg.
De eerste etappe (naar Hong Kong) duurt slechts 7 uur. In Hong Kong komen we netjes op tijd aan maar moeten nog 3,5 uur wachten op de aansluitende vlucht. Beetje winkelen (zonder wat te kopen) en wat eten en drinken. We krijgen al flink slaap. Het is eigenlijk al nacht voor ons en aangezien we zelden na 22 uur naar bed gingen......
Nu de lange etappe van 13 uur naar Amsterdam. We zien er allebei erg tegenop. Voordat het eten komt doe ik al wat hazeslaapjes. Maar even snel een film opgezet om wakker te proberen te blijven. Na het "diner" kunnen we dan echt proberen te slapen.
Dit slapen lukt boven verwachting vrij goed. Josee slaapt zelfs 5,5 uur. Dat hebben we nog nooit gepresteerd. Al met al gaat de vlucht op deze manier toch relatief snel voorbij.
Onze koffers komen bijna als laatste van de band. Van Karel krijgen we te horen dat onze auto al voor de deur klaar staat. Links instappen om te rijden, handmatig (ont)koppelen, rechtse rijbaan, rotondes rechtsom. Het is allemaal weer even wennen maar gaat als vanzelf.
Zonder files rijden we om 8:45 uur Zierikzee weer binnen. Bijna alle blaadjes zijn van de bomen.
Brrr wat is het koud in huis. Jolanda staat even later al met een bloemetjes aan de deur. Dat is nog eens thuiskomen.
Meteen de kachel aan, spullen opruimen, wasmachine aan, tanden poetsen, douchen, schone kleren aan. Heerlijk!! Hopelijk houden we het wakker tot vanavond. Kwestie van bezig blijven!! We hebben genoeg te doen. Ruim 4 weken kranten is wel een hele grote stapel.......

Dag 30 Terug naar huis

Donderdag 1 december

Tsja, het zit er nu dan echt op. Vandaag beginnen we met de terugreis. Gelukkig vliegen we pas vanmiddag dus kunnen we het rustig aan doen. Nog even ontbijten in de zon op de veranda en genieten van de laatste oerwoudgeluiden.
Terwijl we nog in korte broek en blote voeten buiten lopen is het moeilijk voor te stellen dat we morgen zo'n 20-25 graden in temperatuur achteruit zullen gaan. We zullen er ons toch maar op kleden voor we het vliegtuig in stappen.
Het doet pijn om afscheid te nemen van deze laatste locatie in het bijzonder en van het land Australië in het algemeen. We hebben het geweldig naar ons zin gehad. Heel veel gezien en gedaan en heel veel aardige mensen ontmoet. Jammer dat het zo ver weg is anders zouden we zeker op korte termijn terugkomen. Voor de langere termijn sluiten we het zeker niet uit........

Te rijden km: ca. 100 (totaal 3450 km)

Dag 29 Laatste (rust)dag

Woensdag 30 november

Zoals gezegd wordt vandaag een relaxdag. Alle voorwaarden voor een ideale ontspanningsdag zijn aanwezig: geen verplichtingen, eigen zwembad en zon. Die laatste is vanaf 's ochtends vroeg weer in hevigheid aanwezig en de temperaturen lopen dan ook snel op. Op het gemakje ontbijten op de veranda, kopje koffie, insmeren en naar de ligbedjes bij het zwembad.

Zon, schaduw, water worden afgewisseld en de vraag naar schaduw neemt met de minuut toe. Enkele dagen geleden moesten we nog vechten voor een plekje in de zon. Nu is de schaduw de meest populaire plaats. Marjolein heeft de speelgoedkast opengetrokken en komt met een drijvend ligbed aan. Deze wordt de hele dag druk gebruikt. Wel af en toe wat water over jezelf heen gooien om de boel een beetje af te blussen. Het wordt vandaag weer rond de 32 graden.

Als het té warm wordt gaan we even naar de veranda om te lunchen en de tassen alvast een beetje te organiseren voor de terugreis.
Ook de blog en het fotoalbum worden bijgewerkt tijdens de hete uurtjes en daarna weer lekker het zwembad in.
Wat activiteiten betreft is dat het wel een beetje voor vandaag. Na zoveel indrukken en activiteiten is het heerlijk om een dagje tot rust te komen. Noem het uitrusten van de vakantie....

O ja, we moeten nog wel actief worden. We hebben een tafeltje besproken in een visrestaurant aan de haven van Port Douglas. Hopelijk een smakelijke afsluiter van de vakantie met een verse vis. Misschien wel een die we gisteren hebben zien zwemmen.....
Waar we nog het meest tegen op zien is dat we morgen met kleding voor Nederlandse temperaturen hier in het vliegtuig moeten stappen terwijl het dan hier waarschijnlijk nog 30+ graden is.
Morgen gaan Marjolein en Thijs beginnen met hun backpack avontuur. Wij zetten ze af in Cairns waar ze een bus pakken richting het zuiden (eerste stop Mission Beach, ruim 2 uur met de bus). Weer een lange reis voor de boeg maar we hebben 2 voordeeltjes. We zitten al 3 uur vliegen noordelijker dan Sydney dus de vlucht naar Hong Kong duurt aanmerkelijk korter. Helaas is de overstaptijd in Hong Kong aanzienlijk langer dus de tijdswinst is beperkt maar we zitten minder lang in het vliegtuig. Het 2e voordeeltje is de 9 uren die we nog tegoed hebben omdat we terug in de tijd reizen.
Vrijdagochtend hopen we tussen 6 en 7 uur op Schiphol aan te komen. Ongetwijfeld zeer vermoeid maar zeker te weten zeer voldaan!!

Vanavond een heerlijk afscheidsdiner genoten in een visrestaurant direct aan de haven: Marjolein Barramundi en de rest heerlijke tonijn met verse asperges...!!

We krijgen een prachtige sterrenhemel te zien en genieten nog even na op onze veranda. Om half tien is het nog steeds zeer aangenaam.

Verreden km: 30 (totaal 3350 km)

Foto's

Zo, op de laatste (rust)dag de blog een beetje bijgewerkt met foto's. Er zijn er weer een flink aantal toegevoegd.
Klik hier

Dag 28 The Green Barrier Reef

Titel is geen verkeerde autocorrectie......... :-(

Dinsdag 29 november

We merken weinig van de nachtvorst in Nederland. Het is hier in de nacht ook nog ruim 20 graden. Gelukkig is er overal airco. Vanochtend vroeg op want we gaan het reef op. Stralend blauwe lucht, dus het zal zeker 30+ graden worden. Mooie dag om in het water te liggen.
De dag begint echter niet zo fraai: we hebben geen water. Alles wat in ons vermogen ligt hebben we gecontroleerd maar het mag helaas niet baten. Het is echter nog maar half zeven en dus nog een beetje vroeg om de eigenaar te bellen. En bovendien moet we uiterlijk half 8 vertrekken dus dat heeft nu niet zoveel zin meer. Zonder te douchen dus op pad. In de haven krijgen we een heuse boardingpass voor de Silversonic. Dit schip was vorig week nog op het journaal toen er een duiker is overleden tijdens een identieke tocht. Maar niet teveel over nadenken. De tocht duurt een volledige dag (8:30 tot 16:30) en in totaal wordt er op 3 verschillende locaties een duik-/snorkelsessie gehouden. Josee kiest voor 3x snorkelen. Helaas moet Marjolein ook afhaken voor het duiken omdat ze de laatste dagen nogal last van haar oren heeft gehad. Zij gaat dus ook 3x snorkelen. Thijs en ik gaan 1x duiken en 2x snorkelen.

Aan boord worden we goed verzorgd: koffie, thee, muffins, koeken, lunchbuffet, water. Om half 9 varen we weg en het duurt ongeveer 1,5 uur voordat we op de eerste duiklocatie aankomen. In de tussentijd moeten diverse papieren ingevuld worden en volgen Thijs en ik de duikinstructies. Nog wat handtekeningen, een "examen" en we mogen.Thijs (en Josee in mindere mate) zijn op de heenweg niet helemaal fris. Met een paar pilletjes van de zaak houden ze het binnen de perken. Marjolein en ik hebben (nog) nergens last van. Voor Marjolein zal dat zo blijven :-)
Thijs en ik zwemmen een half uur in een tropisch aquarium rond. Eerste moeten we nog een paar bekwaamheidstesten (o.a wisselen van mondstuk onder water en het onderwater verwijderen van water in je masker) afleggen voor we af mogen dalen (naar 8-12 meter). Er komt regelmatig behoorlijke druk op de oren maar het "klaren" gaat gelukkig goed. De diversiteit van vissen is enorm.

 

 

Het koraal op de 1e locatie is niet super spectaculair maar dat is op de andere 2 locaties zeer indrukwekkend. We zien de gekste vormen en kleuren van vissen voorbij komen. Ze zullen ongetwijfeld allemaal een naam hebben maar kennen er niet veel. Hoogtepunt van deze duik is een "White tippen Reef Shark" van ongeveer een meter lang die langs ons zwemt. We zien ook nog een broertje van Nemo (wel een anemoonvis maar een iets andere kleurcombinatie). We worden door de instructeur ook nog gewezen op een Triggerfish. Als we na een half uur terugkomen kunnen we ook nog een half uur snorkelen op deze locatie.
Na het snorkelen krijg ik ook een vervelend gevoel over me als we nog wat liggen te dobberen. Ik besluit om de lunch redelijk "licht" te houden. Dit in tegenstelling tot 3 dikke Amerikanen die aan het volgende tafeltje zitten: vader, moeder en zoonlief (bij elkaar geschat op een kleine 400 kg) komen met een maximaal volgeladen bord langs. Nog voordat wij de helft op hebben gaat zoonlief al voor de 2e keer opscheppen en snel daarna volgt papa zijn voorbeeld. Mama prikt nog een vorkje mee met zoonlief en papa. Bij de koffie zien we pa ook nog paar muffins naar binnen werken. Met hun drijfvermogen zal het wel goed zitten........
Zelf hou ik de lunch beperkt met vooral vers fruit, wat witte rijst en een broodje.
Op de 2e locatie is met name een hele grote diversiteit in vissen en koraal te zien. Vanaf de boot zien we een grote zeeschildpad statig voorbij zwemmen. Josee en ik zien nog een Reef Shark en Thijs en Marjolein hebben de echte Nemo's gezien.

 

 

Als ik na deze sessie op het waterplatform aan de achterkant van de boot zit terwijl we liggen te dobberen wordt het teveel voor m'n maag en ik besluit om ter plekke 2x de vissen te voeren. Dat lucht in ieder geval lekker op. De anderen hebben gelukkig nergens last van.
Op de 3e locatie zijn er met name grotere vissen te zien. We zien o.a. een school barracuda's en nog vele andere grote vissen. Hoogtepunt is echter een zeeschildpad die vlak langs ons komt zwemmen. Thijs achtervolgt hem een poosje met z'n GoPro. Dat zal vast een mooi filmpje opleveren. Vlak voor het einde van deze snorkelsessie gaat m'n maag weer opspelen. Best lastig om tijdens het zwemmen/snorkelen over te geven maar het lukt toch een paar keer :-(
Moe, maar zeer voldaan varen we weer terug naar Port Douglas. Je kunt nog foto's kopen van de fotograaf die de hele dag bij ons is geweest. De foto's zijn niet echt super en $18 per stuk vinden we ook wat veel. Bovendien heeft Thijs ook gefilmd en foto's gemaakt. Daar zal vast wat moois tussen zitten.

We doen nog een rondje door Port Douglas waar de parkieten weer flink tekeer gaan. Ik tel in een aantal bomen wel 50-100 (zichtbare) parkieten per boom. Op een terras drinken we een biertje en eten we nachos en springrolls (waarvan een met krokodillenvlees) want mijn maag is goed leeg.
We halen meteen een paar boodschappen voor de laatste BBQ van deze vakantie maar als we naar huis rijden valt er een tropisch regenbuitje. Gelukkig hebben we ook een overdekte veranda.
In de regenbui daalt de temperatuur naar maar liefst 25 graden. Daarna valt de duisternis in en is het tropisch vochtig.
Morgen nog 1dag vakantie en we besluiten om lekker bij het zwembad te bivakkeren en ons langzaam voor te bereiden op de thuisreis. Misschien nog wat foto's plaatsen.
Oh ja, we hebben gelukkig weer water. Kerry belde om dit te melden. Het bleek dat het standaard waterreservoir van 4000 liter leeg was. Als dat het geval is moet er handmatig overgeschakeld worden op het reserve reservoir van ook 4000 liter. Normaal gesproken is dat niet zo vaak nodig omdat er meestal voldoende regen valt maar dat is hier blijkbaar niet het geval geweest.

Verreden km: 25 (totaal 3320 km)

Dag 27 Crocs, Daintree Rainforest en Cape Tribulation

Maandag 28 november

Vandaag weer een enerverende dag met veel activiteiten en bezienswaardigheden.
We worden op het gemakje wakker en ontbijten op de open veranda. Het is al aangenaam warm aan het worden. Het wordt vandaag 28-32 graden met een beetje bewolking maar dat vindt niemand erg. Tijdens het ontbijt bel ik met Martin van Solar Whisper om een wildlife cruise op de Daintree River te doen. Hoofddoel is het zien van een zoutwaterkrokodil. Tijdens het reserveren ontstaat er al een interessant gesprek. Later weten we hoe dit komt.
We moeten om 11.30 uur vlakbij de ferry over de Daintree rivier zijn. Onderweg zien we heel veel suikerriet plantages, bananen en zelfs thee (Daintree Tea)

We zijn keurig op tijd en we melden ons bij de ontvangsttent. Martin ontvangt ons en er ontstaat alweer een zeer bijzonder gesprek. Hij is geïnteresseerd in alles wat we doen, hoe we heten en wat Thijs en Marjolein studeren en wat de onderlinge verhoudingen zijn. Martin is een vrijgezelle man op leeftijd, een bonk (gebruinde) spieren. We laten in de wereldatlas die er ligt zien waar Zierikzee ligt. Martin heeft een Franse vader en een Ozzie moeder. Hij is regelmatig in Europa geweest maar nooit in Nederland. Hij is erg grappig en waardeert onze droge humor ook heel erg. Als hij hoort dat we ook wel geïnteresseerd zijn in vogels gaat hij helemaal los. Hij neemt met ons het boek van de Kingfisher familie door en wijst ons een Kingfisher (mannetje) op de parking zien en ook het nest waar mama en de kindjes zitten. Hij is een grote vogelkenner en hij zegt zelf dat hij een vogelautoriteit is. Of dat waar is kunnen we niet beoordelen maar we geven hem het voordeel van de twijfel. Martin biedt ons koffie, thee, water en koekjes aan en stipt om 11:45 gaan we aan boord van de fluisterboot (op zonne energie) met nog een Engels koppel. Martin gaat niet mee maar dat is wel lekker rustig want hij is erg leuk maar wel een beetje druk.

Op de boot is er een spotter en een chauffeur. De krokodillen zijn in deze periode lastig te vinden. Vaak blijven ze in het water omdat de temperatuur van het water warm genoeg is nu. Als het water kouder is liggen ze vaak op de wal om op te warmen. De oudere krokodillen in deze regio hebben allemaal een naam en worden door de kenners direct herkend. Zo is "Scarface" (hij heeft een aantal littekens) de beruchtste van de rivier. Hij is al regelmatig aan getroffen met een varken in zijn bek van een boer aan de rivier. Helaas laat Scarface zich vandaag niet zien. Thijs spot een gifgroene kikker die zich verplaatst. Dit betekent waarschijnlijk dat hij achterna werd gezeten door een slang. De kikker laat zich netjes fotograferen maar de slang zien we helaas niet.

Marjolein spot vervolgens een Kingfisher. Een mooie gekleurd familielid van de laughing kookaburra.

Nu nog een krokodil. Gelukkig wordt er een gespot door de beroepsspotter. Het is een exemplaar van zo'n 3 meter lang dat aan de kant ligt, half verscholen tussen de mangrove wortels. Indrukwekkend exemplaar!!

We zien nog verschillende egrets en uiteindelijk nog een krokodilletje van zo'n 8 maanden oud. Een kleintje dus nog maar deze moet inmiddels al op eigen benen staan.

Terug aan de wal moeten we natuurlijk verslag doen aan Martin. We vragen nog wat tips aan Martin voor de andere kant van de rivier. Hij geeft ons diverse bruikbare tips.
We steken met de pont de Daintree rivier over en rijden langs diverse uitzichtspunten en doen een paar korte wandelingen. Je rijdt met de auto dwars door het tropische regenwoud!!
Op advies van Martin eten we een biologisch ijsje en rijden uiteindelijk helemaal door naar Cape Tribulation  (zo'n 50 km noordelijk tov de pont).

De Cassowary komt in dit gebied relatief (er zijn er nog maar 1200 in Australië) veel voor maar we krijgen hem helaas niet te zien. We zien wel diverse Purple Swamphens en Brushturkeys en nog een grote lizard. Op de terugweg nemen we nog een verfrissende duik in de "Swimming Hole", een natuurlijk gevormd zwembad midden in het regenwoud gemiddelde tussen de varens. Heel verfrissend!!

Aan het einde van de middag doen we boodschappen bij Woolies in Mossman en ook daar zien we Martin weer terug. Als we vlak bij het huis zijn ligt er een grote slang op de weg. Ik weet te voorkomen dat ik hem plat rij. Als ik de auto in de achteruit zet zie ik hem in m'n spiegel wegkronkelen.
Thijs speelt vanavond onze masterchef en bereidt een heerlijke BBQ met een grote rundersteak en gebakken aardappelen. Een glaasje Jacob's Kreek maakt de avond weer compleet. Het is om 21 uur nog steeds 25+ graden. Om ons heen horen we weer allerlei dierengeluiden en voelen we diverse soorten kleine en grotere insecten langs en op ons bewegen.
Inmiddels is het einde van de vakantie nabij maar eerst morgen nog een bijzondere dag. Dat hopen we althans. We moeten ons morgen om 8 uur melden in de marina van Port Douglas om een volle dag op het Great Barrier Reef te gaan snorkelen en duiken. Dit zou ook een van de hoogtepunten van de vakantie moeten zijn. Morgen weten we meer......
Daarna nog 1 dag vrij te besteden en daarna richting huis.
Er zijn inmiddels weer wat foto's bijgeplaatst. Ik ben nog niet helemaal bij maar de tijd ontbreekt. We hebben het gewoon veeeeel te druk :-)

Verreden km: 185 (totaal 3295 km)

Dag 26 Up North, via Cairns naar Port Douglas

Zondag 27 november

Gisteravond alle bagage weer vliegklaar gemaakt en vroeg gaan slapen. De taxi stond om 5:50 uur bij het hotel. In het straatje achter ons hotel is het ontzettend druk met taxi's en uitgaanspubliek. Er komen zelfs nog mensen aan die een club binnen gaan.
Om 6 uur zijn we bij Thijs en Marjolein. Thijs heeft z'n sleutel definitief ingeleverd en het studentenleven tijdelijk afgesloten. Als wij met de taxi voorrijden komen ze al aanlopen met hun backpacks. Goed dat we om een grotere taxi gevraagd hebben voor al onze bagage. Het is zondag en de taxichauffeur scheurt aardig door. We zijn dus ruim op tijd op het vliegveld. De rit kost $73. Een enkele reis met de skybus kost $19 per persoon. Dit is dus én goedkoper en veeeeeeeel makkelijker. We vliegen met Qantas en terminal 1 is alleen voor alle Qantas vluchten. Dat is dus lekker overzichtelijk. Via een terminal checken we in en printen we de kofferlabels en de boarding passes. Koffers nog even droppen en door de security check. Nog nooit zulke aardige, behulpzame, meedenkende medewerkers bij de security check meegemaakt!  Voor ons altijd vreemd om te vliegen zonder je paspoort te laten zien.
We hebben nog flink tijd om koffie te drinken en te shoppen. Vandaag krijgen we het eerste uur (van de totaal 10) terug van de tijd die op de heenweg voor ons in het luchtledige zijn verdwenen. In Queensland doen ze nl. niet aan zomertijd. Het is daar altijd zomer. Ze kennen alleen een droge en een nattere periode. Als we weer terug naar huis gaan krijgen we de andere 9 uren weer terug.
Met een speciale Qantas App kun je je eigen home entertainment streamen tijdens de vlucht. Anders moet jet het doen met de film die je voorgeschoteld krijgt. Je kunt de tijd ook gebruiken om alvast het eerste gedeelte van de dagelijkse blogupdate te schrijven.
Het wolkendek boven Melbourne blijkt redelijk beperkt van omvang. Al na een paar minuten hebben we helder beeld.
Nu nog even proberen te slapen.....

Na een voorspoedige vlucht zijn we al snel door de douane. Oh, nee die hebben we niet vandaag :-) Onze koffers rollen achter de band af. Op 10 meter daarachter is de Avis balie. Er staat niemand in de rij en binnen 1 minuten staan we bij een gigantische 4WD Mitsubishi Pajero. Onze bagage gaat er zonder problemen in en we moeten zelf behoorlijk klimmen om in de auto te komen.

Alles loopt letterlijk op rolletjes. Buiten Cairns doen we meteen boodschappen bij de Woolies. We gokken er op dat we vanavond kunnen BBQ-en. De rit van Cairns naar ons verblijf is erg mooi met regelmatig uitzicht op de oceaan. Er wordt slechts gezwommen op specifieke plekken waar een net tegen de kwallen is geplaatst. Vanaf november is het nl. Stinger seizoen. Er zijn dan veel schadelijke kwallen in de regio. We zullen ons dus maar netjes aan de adviezen houden.
TomTom leidt ons feilloos naar ons verblijf en hoewel onze verwachtingen al vrij hoog waren ontstijgt de werkelijkheid onze fantasie: een prachtig groot, luxe, houten huis midden in een stuk regenwoud van 5 hectare, een eigen zwembad, 4 slaapkamers, airco, Wifi, diverse veranda's. Werkelijk fantastisch.

Daaromheen dus een echt oerwoud met prachtige bomen, planten, bloemen maar ook veel wildlife als we de instructies mogen geloven. En waarom zouden we niet. We kunnen o.a. het volgende tegenkomen op ons eigen landgoed: vlinders (waaronder de grootste van Australie, lizards (tot 180 cm lang), vogels, uilen, gekko's, spinnen, vuurvliegjes, grote motten en natuurlijk............slangen. Er wordt geadviseerd om alleen met dichte schoenen en insektenspray op te wandelen. We kunnen ook naar de kreek lopen waar allerlei soorten vissen in schijnen te zitten. Klinkt allemaal reuze interessant en spannend. Hopelijk hebben we tijd genoeg om hier van alles te ontdekken.
Het duurt even voor we alle vertrekken gevonden en bekeken hebben. De boodschappen worden opgeborgen, de wijn ligt in de wijnkoelkast en we nuttigen een eenvoudige lunch. Na de lunch zwemkleding aan, insmeren en het (zoutwater) zwembad in. Heerlijk. Nu even genieten van de rust en de oerwoudgeluiden om ons heen op een ligbedje bij het zwembad. Dit is weer heel wat anders dan de stad Melbourne. Dat geldt ook voor het weer. Het is 32 graden als we landen en 's avonds om 7 uur is het nog 28 graden.

Aan het einde van de middag rijden Josee en ik nog even naar Port Douglas. Een leuk, dynamisch stadje met voldoende restaurants en winkeltjes. In de haven liggen veel recreatieve schepen en veel vissersbootjes. We zien de boot liggen waar we dinsdag mee het Great Barrier Reef op gaan.

We winnen nog wat informatie in over het Daintree Forest. We zullen morgen waarschijnlijk die kant op gaan.
Vanavond op de veranda de BBQ aangestoken. Om 10 uur is het nog steeds lekker weer. We worden wel omgeven door allerlei oerwoudgeluiden en zien diverse dieren op het terras voorbij komen, o.a. een aantal hele grote kevers (beetles) en gekko's.

Verreden km: 100 (totaal 3110)