Inmiddels hebben we de jetlag formeel afgesloten. Vanochtend half 9 opgestaan. Voor het eerst zelf ontbijt gemaakt: koffie, jus d'orange, meergranen brood, kaas, kipfilet en Nutella. Niks mis mee. Het smaakt prima. We maken ook boterhammen klaar voor de lunch.
De lucht is weer strak blauw (4e dag op rij) en we merken dat het vandaag warmer is dan gisteravond. Toen was het echt fris. Uiteindelijk wordt het vandaan ook weer een heerlijke 26 graden. Thijs vertelt ons dat het bij hem een stuk minder aangenaam is: lagere temperaturen en regen. We genieten er dus vandaag maar weer van.
Josee heeft vandaag haar examen links rijden afgelegd tijdens de trip van 5 km naar ons sleuteladres en tevens het beginpunt van de befaamde National Pass Walk (Wentworth Falls). Josee is geslaagd voor haar examen want ze heeft maar 2x de ruitenwissers aangezet. We maken een praatje met de eigenaresse van het landgoed van de Whispering Pines. Ze is in de gigantische tuin aan het werk. Na 3 weken afwezigheid is er heel veel werk te doen. Ze belooft ons dat het een prachtige dag zal worden en vraagt bezorgd of we voldoende water en zonnebrandcreme bij ons hebben. Dat hebben we en ze ziet aan onze bergschoenen en rugzakken dat we goed voorbereid zijn op de stevige tocht. Ze vertelt tevens dat er vrijdag een flinke bosbrand is geweest vlak buiten Sydney. Wij hebben inderdaad vanuit Sydney de donkere rookwolken gezien. De Eucalytusbomen zijn erg brandgevoelig en aangezien ze die hier in overvloed hebben ligt het gevaar altijd op de loer.
We duiken dus vandaag de Blue Mountains in. Dit heet de Blue Mountains omdat er altijd een blauwe gloed over de bomen ligt. Dit komt door de combinatie van de stofdeeltjes met de etherische dampen van de Eucalyptusbomen. Dit geeft die blauwe gloed. Het is maar dat je het weet.
Of het inderdaad dé mooiste hike van Australië is weet ik natuurlijk niet maar feit is wel dat we van het ene adembenemende uitzichtpunt naar het andere lopen. Na ieder hoekje is er weer een nieuw fotogeniek uitzicht. Wat betreft indrukwekkendheid, immensheid, schoonheid heeft het veel weg van de Grand Canyon vind ik. Het verschil is alleen dat deze canyon vol met bomen staat.
Daarnaast komen we langs vele watervallen. Het is een tocht van ongeveer 4 uur maar we genieten elke minuut. Het pad is goed begaanbaar, af en toe flink klimmen en dalen maar dat is voor ons natuurlijk geen probleem. Het is ook vrij rustig op de route afgezien van het af en toe formidabele lawaai van groepen witte papegaaien (met een gele kuif). Die maken een lawaai dat het een lieve lust is en ik had om persoonlijke redenen al een antipathie tegen deze beesten. We zien ook een aantal malen rood/blauwe papegaaien. Het lijkt of zij ook wat minder lawaai maken.
De totale tocht, inclusief diverse drinkstops en lunchpauze, duurt ongeveer 4 uren. Lekker actief in de natuur dus.
Het weer is super aangenaam. We waren voorbereid op lagere temperaturen. De jas laten we meteen achter in de auto. De sweater komt de rugzak niet uit en na 15 minuten hebben we de pijpen van onze broek afgeritst. Zelfs dan hebben we het nog flink warm. Ik ben ook erg blij met m'n zonnehoed die ik in Manly heb gekocht.
Als we om ongeveer 3 uur weer terug zijn bij de auto hebben we flink veel zin in een koud biertje met een zak chips. Voordat we hier aan toe geven doen we nog een kleine wandeling bij de Leura Falls (Leura is het dorp waar onze cottages staat). Daarna hebben we het wel gehad voor vandaag. We rijden langs de liquor store om de biervoorraad aan te vullen.
Inmiddels is het welverdiende biertje met de chips als sneeuw voor de zon verdwenen en zijn we overgestapt op een heerlijke Australische Sauvignon Blanc, genietend van de late middagzon bij onze cottage. Het lijkt wel vakantie..... :-). Het valt wel op dat de zon hier de andere kant opdraait en onder gaat.
Straks voor de verandering niet uit eten. We (lees Josee) gaan proberen of we nog zelf kunnen koken. Het wordt spaghetti en het zal vast smaken.
Morgen verkassen we naar het dorpje Vincentia (bij Jervis Bay aan de kust, onder Sydney). Het is een toch van ongeveer 250 km.
We hebben hier geen Wifi dus ik gebruik de persoonlijke hotspot van mijn Australische abonnement om het verslag te plaatsen. Het is dus nog even wachten op nieuwe foto's.
Verreden km: 15 (totaal 130 km)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten